تبیین و مطالعه انتقادی فرضیه زبان فکر فودور

کارکردگراها مدعی شدند بایستی حالات ذهنی را در قالب نقش-های علّی‌ای (یا نقش‌های کارکردی) معینی تعریف کرد که این حالات در تبین چگونگی رفتار اندامواره در موقعیت‌های مختلف ایفا می‌کنند. جری فودور فیلسوف معاصر آمریکایی معتقد به نوعی کارکردگرایی موسوم به روان-کارکردگرایی است. وی قائل به موضع واقع‌گرایی التفاتی در باب حالات ذهنی می‌باشد و طرفدار نوعی فیزیکالیسم غیرتحویلی است. او برای ارائه پاسخی فیزیکالیستی به ابهامات دیرینه فلسفه ذهن، فرضیه‌ای تحت عنوان فرضیه زبان فکر را با ترکیب قرائتی واقع گرایانه از حالات ذهنی و تبینی محاسباتی از فرایند تعقل بر بستری از اعتقادات مذکور بنیان می‌نهد. این فرضیه مدعی است که فکر و فکرکردن در یک زبان ذهنی روی می‌دهد. زبان ذهنی دارای نحو و معناشناختی ترکیبی است و فکر‌کردن شامل عملیاتی نحوی روی بازنمایی‌های ذهنی است. اهداف اصلی این پژوهش، در درجه اول تبین نظری این فرضیه و مهمترین ویژگی-های زبان فکر و در درجه دوم مطالعه انتقادی فرضیه با بررسی برهان‌های اقامه شده در دفاع و علیه آن می باشند.